Dziwne losy Jane Eyre

13:14


Klasyka? Epoka wiktoriańska? Kojarzy się z nudą w kilkuset stronach, zastępczym lekiem na bezsenność. Na dodatek romansidło - pewnie schematyczna powiastka o dwóch skowronkach, irytującej głównej bohaterce, co to przez jej niezdecydowanie głowa pęka i kłykcie same się łamią od zaciskania w pięści. Zapraszam na recenzje "nudnego romansu", który zupełnie zmienił moje postrzeganie klasyki - "Dzine losy Jane Eyre" Charlotte Bronte.



Cóż to by była za zbrodnia, gdybym zaszufladkowała tak pochopnie to dzieło Pani Bronte? Wielka... niewybaczalna, kategoryczna! To przecież powieść skrywająca tyle zakamarków, skrytek pełnych literackich smaczków - tak wybornych!


★★★★★★★★★☆



Dziwne losy Jane Eyre ukazały się po raz pierwszy w październiku 1847 roku i stały się wielkim sukcesem wydawniczym. Powieść, zaliczana do szczytowych osiągnięć literackich epoki wiktoriańskiej, harmonijnie łączy melodramatyczną fabułę z wnikliwą obserwacją psychologiczną oraz nastrojem tajemnicy i grozy.
Osierocona dziewczyna podejmuje pracę nauczycielki w posiadłości Edwarda Fairfaxa Rochestera. Zostaje jego narzeczoną, ale Rochester ukrywa przed światem ponury sekret.
Charlotte Brontë opowiada o wielkim uczuciu, które połączyło ludzi z różnych, tak odległych od siebie sfer – w świecie, gdzie konwenanse stanowiły o towarzyskim „być albo nie być”.



~od wydawcy



Styl autorki jest wprost fenomenalny - plastyczny, czarujący, perfekcyjnie wprowadzający w klimat. Świetnie wyważone słowa i niezwykła lekkość pióra, to niewątpliwie jeden z największych atutów Charlotte Bronte. Czytelnik nie tylko delektuje się językiem, który otrzymuje, ale także chłonie i "wpada" w historię głównej bohaterki jak w masło, bez grudek i twardego startu. UWAGA... od początku powieści można wpaść w trans i zapominać o potrzebach fizjologicznych. Tak tylko ostrzegam.



Daleko lepiej jest cierpliwie znosić ból, którego nikt nie odczuwa prócz ciebie, niż popełnić czyn nierozważny, którego złe następstwa rozciągnęłyby się na wszystkich twoich bliskich.

Świetni wykreowani bohaterowie - barwni, wyraziści o mocnym usposobieniu, broń pierogu nudni i nijacy! Tajemnica i groza, która wplata się między losy bohaterów potęguje emocje towarzyszące przy lekturze, które i tak zahaczają o granicę możliwości pojmowania wyrafinowania tegoż oto romansu...


Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

I tak... już tutaj na miejscu mogę stwierdzić, że to będzie jeden z najpiękniejszych romansów, które wpadną mi w łapy. Jedyny minus, który nie przeszkadzał tak bardzo (ale niestety za który odjęłam tę nieszczęsną gwiazdkę...) są niekiedy przedłużające się opisy. Zdarzało się to niezwykle rzadko, a porównując do fenomenu tej powieści można śmiało powiedzieć, że to... pikuś.


Chciałem Cię tak szalenie rozkochać w sobie, jak sam się w Tobie kochałem, a wiedziałem, że zazdrość będzie mi najlepszym sprzymierzeńcem w osiągnięciu tego celu.

Drzemiąca we mnie nie tak głęboko (powiedziałabym, że zamieszkująca bardzo powierzchownie...) sroka okładkowa, nie pozwala mi ominąć kwestii wydania... Będę to pisała chyba przy każdej pozycji z serii Angielskiego Ogrodu, ale te wydania są naprawdę piękne, śliczne, cudowne! 

Jest ci zimno, ponieważ jesteś sama; żadne zetknięcie nie krzesze z ciebie tego ognia, który jest w tobie. Jest ci niedobrze, ponieważ najlepsze z uczuć, danych człowiekowi, najwyższe i najsłodsze, trzyma się z dala od ciebie. Jesteś niemądra, ponieważ jakkolwiek cierpisz, nie chcesz przyznać skinieniem tego uczucia, nie chcesz posunąć się krokiem tam, gdzie ono na ciebie czeka.



Powieść, którą serwuje nam Charlotte Brontë
 to wyrafinowana, pełna emocji, wzruszeń pod płaszczykiem grozy i straszliwej tajemnicy historia, którą polecam każdemu kto ceni sobie dobre romanse.  Plastyczny i świetnie wprowadzający w klimat język, którym operuje autorka, jest niewątpliwie jednym z największych atutów tej pozycji - przez to znajdziemy się w innym wymiarze od pierwszych stron. 


13 komentarzy

Prawa autorskie!

Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ZABRANIAM KOPIOWANIA I ROZPOWSZECHNIANIA moich tekstów bez mojej zgody. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2.